Το "επιστημονικό" συνέδριο- μνημόσυνο μάλλον δεν συγκινεί κανένα. Θυμίζει εκείνη την παλιά ταινία "δεσποινίς των 39" , που όλοι ψάχνουν να της βρουν τον σωστό γαμπρό, αλλά όλο και κάτι γίνεται και χαλά το συνοικέσιο.
Το "συνοικέσιο" του ΠΑΣΟΚ με το λαό έχει χαλάσει από καιρό και δεν φταίει το όποιο μνημόνιο. Είναι η αλλαγή της πολιτικής κατεύθυνσης προς τα δεξιά.
Το ΠΑΣΟΚ εξέφραζε πάντα ένα ριζοσπαστισμό, που μετατράπηκε σε κυβερνητισμό για το σημερινό του ηγετικό σχήμα.
Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα, ακόμα και του Γιώργου Παπανδρέου, στον οποίο έπεσε και η καυτή πατάτα, έμπαινε μπροστά στους αγώνες με συνθήματα για την επίτευξη στόχων, που συγκίνησαν και ενέπνευσαν το λαό.
Από το Εθνική Ανεξαρτησία- Λαϊκή Κυριαρχία- Κοινωνική Απελευθέρωση ως το Πρώτα ο Πολίτης το ΠΑΣΟΚ πέρναγε το μήνυμα ότι είναι το κόμμα μιας μεγάλης πλειοψηφίας.
Σήμερα, είναι ο φτωχός συγγενής της ΝΔ, που παράτησε και αυτή ακόμα την εκστρατεία κατά της Χρυσής Αυγής και του εκφασισμού της δημόσιας ζωής, στοχεύοντας πλέον εμμονικά τον ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να μπορεί να εκμεταλλευτεί ή να κερδίσει από τα λάθη του γιατί ακολουθεί την ίδια φρασεολογία με την ΝΔ.
Τα 39 χρόνια μπορούν να σηματοδοτήσουν την ωρίμανση και μια νέα αρχή, αλλά το υπάρχον πολιτικό προσωπικό φαίνεται να έχει αποφασίσει να αφεθεί στο γεροντοκοριασμό και την λειτουργία ως "βοηθητικό", ως πασπαρτού στο σχηματισμό κυβερνήσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου